Bruno Latour and the “end” of postmodernism (in Polish)

Main Article Content

Tomasz Szymon Markiewka

Abstract

Bruno Latour is one of the key thinkers in actor-network theory. Although his conception is sociological, the author of We Have Never Been Modern takes into consideration theses which are interesting from a philosophical point of view. The aim of the article is to interpret Latour’s writings as a sign of the symbolic “end” of postmodernism in philosophy. “End” does not mean that postmodernism – whatever it was – is literally over. Rather, the French sociologist shows the limitations of the postmodern way of thinking. Latour argues against three attitudes which are characteristic of postmodernist stances: (1) social or cultural constructivism, (2) total criticism of the ideas which are generally accepted in our culture and (3) radical epistemological skepticism.

Article Details

How to Cite
“Bruno Latour and the ‘end’ of Postmodernism (in Polish)”. 2012. Diametros, no. 33 (September): 101-19. https://doi.org/10.13153/diam.33.2012.492.
Section
Articles
Author Biography

Tomasz Szymon Markiewka, Nicolaus Copernicus University

Tomasz Szymon Markiewka, MA
Nicolaus Copernicus University
Department of Literature
ul. Fosa Staromiejska 2
Pl-87-100 Toruń
e-mail: timsimon2@wp.pl

How to Cite

“Bruno Latour and the ‘end’ of Postmodernism (in Polish)”. 2012. Diametros, no. 33 (September): 101-19. https://doi.org/10.13153/diam.33.2012.492.
Share |

References

Abriszewski [2008] – K. Abriszewski, Poznanie, zbiorowość, polityka. Analiza teorii aktora-sieci Bruno Latoura, Kraków 2008.

Abriszewski [2010] – K. Abriszewski, Wszystko otwarte na nowo. Teoria Aktora-Sieci i filozofia kultury, Toruń 2010.

Czerniak [1996] – S. Czerniak, Świadomość postmodernistyczna, [w:] Postmodernizm a filozofia, red. S. Czerniak, A. Szahaj, Warszawa 1996.

Derrida [1998] – J. Derrida, Nie jestem postmodernistą (wywiad z Gabrielą Łęcką), „Polityka” 1 (styczeń) 1998.

Derrida [2002] – J. Derrida, Biała mitologia. Metafora w tekście filozoficznym, przeł. J. Margański, [w:] idem, Marginesy filozofii, Warszawa 2002.

Derrida [2004] – J. Derrida, Cogito i historia szaleństwa, [w:] idem, Pismo i różnica, przeł. K. Kłosiński, Warszawa 2004.

Eagleton [1998] – T. Eagleton, Iluzje postmodernizmu, przeł. P. Rymarczyk, Warszawa 1998.

Foucault [2000] – M. Foucault, Strukturalizm i poststrukturalizm, [w:] idem, Filozofia, historia, polityka. Wybór pism, tłum. D. Leszczyński, L. Rasiński, Warszawa-Wrocław 2000.

Habermas [1997] – J. Habermas, Modernizm — niedokończony projekt, przeł. M. Łukaszewicz, [w:] Postmodernizm. Antologia przekładów, red. R. Nycz, Kraków 1997.

Habermas [2005] – J. Habermas, Filozoficzny dyskurs nowoczesności, przeł. M. Łukaszewicz, Kraków 2005.

Jameson [2011] – F. Jameson, Postmodernizm, czyli logika kulturowa późnego kapitalizmu, przeł. M. Płaza, Kraków 2011.

Kmita [1995] – J. Kmita, Jak słowa łączą się ze światem: studium krytyczne neopragmatyzmu, Poznań 1995.

Kmita [1999] – J. Kmita, Udział kultury w konstrukcji świata „realizmu naturalnego, [w:] Filozofia amerykańska dziś, red. A. Szahaj, T. Komendziński, Toruń 1999.

Kowalewski, Piasek, Śliwa [2008] – Rzeczy i ludzie: humanistyka wobec materialności, red. J. Kowalewski, W. Piasek, M. Śliwa, Olsztyn 2008.

Latour [2009] – B. Latour, Polityka natury, przeł. A. Czarnacka, Warszawa 2009.

Latour [2010a] – B. Latour, Splatając na nowo to, co społeczne. Wprowadzenie do teorii aktora- sieci, przeł. A. Derra, K. Abriszewski, Kraków 2010.

Latour [2010b] – B. Latour, An attempt at a „Compositionist Manifesto”, [w:] „New Literary History” (3) 2010, s. 471–490, dostępne na: http://www.bruno- latour.fr/sites/default/files/120-NLH-GB.pdf.

Latour [2011] – B. Latour, Nigdy nie byliśmy nowocześni. Studium z antropologii symetrycznej, przeł. M. Gdula, Warszawa 2011.

Lyotard [1998] – J.-F. Lyotard, Postmodernizm dla dzieci, przeł. J. Migasiński, Warszawa 1998.

Lyotard [2010] – J.-F. Lyotard, Poróżnienie, przeł. B. Banasiak, Kraków 2010.

Morawski [1999] – S. Morawski, Niewdzięczne rysowanie mapy...: o postmodernie(izmie) i kry- zysie kultury, Toruń 1999.

Nietzsche [1993] – F. Nietzsche, O prawdzie i kłamstwie w pozamoralnym sensie, [w:] idem, Pisma pozostałe 1862-1875, przeł. B. Baran, Kraków 1993.

Norris [2001] – Ch. Norris, Dekonstrukcja przeciw postmodernizmowi. Teoria krytyczna i prawo rozumu, przeł. A. Przybysławski, Kraków 2001.

Norris [2005] – Ch. Norris, Dekonstrukcja, postmodernizm i filozofia nauki, przeł. T. Sieczkowski, „Nowa Krytyka” (17) 2005, s. 25–54, dostępne na: http://www.nowa krytyka.pl/spip.php?article296.

Pałubicka, Kowalski [2003] – Konstruktywizm w humanistyce, red. A. Pałubicka, A.P. Kowalski, Bydgoszcz 2003.

Rorty [1998] – R. Rorty, Filozofia jako rodzaj pisarstwa: esej o Derridzie, [w:] idem, Konsekwencje pragmatyzmu: Eseje z lat 1972-1980, przeł. Cz. Karkowski, Warszawa 1998.

Rorty [1999a] – R. Rorty, Afterword: Pragmatism, Pluralism and Postmodernism, [w:] idem, Philosophy and Social Hope, London 1999.

Rorty [1999b] – R. Rorty, Kosmopolityzm bez emancypacji. Odpowiedź Jean-François Lyotardowi, [w:] idem, Obiektywność, relatywizm i prawda, przeł. J. Margański, Warszawa 1999.

Rorty [2009] – R. Rorty, Przygodność, ironia i solidarność, przeł. W.J. Popowski, Warszawa 2009.

Sokal, Bricmont [2004] – A. Sokal, J. Bricmont, Modne bzdury. O nadużyciach nauki popełnianych przez postmodernistycznych intelektualistów, przeł. P. Amsterdamski, Warszawa 2004.

Szahaj [2001] – A. Szahaj, Postmodernizm w kulturze współczesnej, Bydgoszcz 2001.

Szahaj [2002] – A. Szahaj, Ironia i miłość: neopragmatyzm Richarda Rorty’ego w kontekście sporu o postmodernizm, Wrocław 2002.

Welsch [1998] – W. Welsch, Nasza postmodernistyczna moderna, przeł. R. Kubicki, A. Zeidler-Janiszewska, Warszawa 1998.

Wierzbicka [2007] – A. Wierzbicka, Słowa klucze. Różne języki – różne kultury, przeł. I. Duraj-Nowosielska, Warszawa 2007.